Mam wielk? potrzeb? autentyczno?ci.
Chc? by? taka jaka jestem, bo chcia?abym by? otoczona lud?mi, którym pasuje to jaka jestem.
Zak?adam, ?e tym którym nie b?dzie podoba?o si? jaka jestem, albo po prostu nie b?d? w ich stylu, to nie b?d? chcieli mojego towarzystwa.
Do?wiadczam tej autentyczno?ci w taki sposób, ?e chc? si? pokazywa? ludziom w tym, co jest dla mnie trudne,
Nie chc? udawa? w pracy ?e mam dobry humor, je?li wcale go nie mam. Je?li chc? by? sama, chc? powiedzie? Dominikowi, ?e chc? poby? sama. Nie mam w ogóle si?y na udawanie jakiej? w towarzystwie. To chyba te? przysz?o z wiekiem.
Autentyczno?? jakiej pragn?, to nieu?miechanie si? na si??, gdy s?ysz? ?arty, które mnie nie ?miesz?, bo s? seksistowskie, ale by?am przyzwyczajona, ?eby w takich chwilach si? grzecznie u?miecha?. Autentyczno?? jakiej pragn? to nie picie alkoholu, gdy nie chc? pi?. Autentyczno?? jakiej pragn? to nie ci?gni?cie rozmowy, która jest tylko grzeczno?ci? i o niczym z osobami, z którymi mog?abym porozmawia? szczerze.
Terapia mnie nauczy?a, ?e je?li si? powie ludziom szczerze jak si? czuje w jakiej? sytuacji, to jest wielka szansa, ?e oni to zrozumiej?. Po dniu w którym by?am autentyczna, cho?by nawet dzia?o si? co? przykrego, czuj? si? dobrze. Bo czuj? ?e by?am obok siebie, ?e by?am dla siebie fair, ?e by?am dla samej siebie dobra i ?agodna.
Bycie sob? w ogóle nie jest m?cz?ce. Gdy jestem sob?, to jestem w zgodzie ze sob?. Czyli zachowuj? si? tak, jak si? czuj?. Mówi? innym osobom jak si? czuj?. Mówi? gdy jestem zadowolona i mówi?, gdy jest mi smutno i jestem nietowarzyska.
Nie chc? nic udawa?.