Tak na co dzień. Gdy czujesz zmęczenie. Gdy nie masz chęci na rozmowy w towarzystwie albo na imprezie. Wtedy, kiedy znów zapisz do pracy, albo gdy jesteś w domowych ciuchach i bez makijażu. Czy lubisz siebie tak po prostu?
Co to znaczy lubić siebie
Lubić siebie to znaczy ufać sobie – że podejmiesz dobrÄ… decyzjÄ™, bo wierzysz, że masz intuicjÄ™ i doceniasz swoje doÅ›wiadczenie, na którym możesz bazować.
Lubić siebie to znaczy przyjmować dobre słowa i komplementy bez zaprzeczania im.
To znaczy nie krytykować swojego wyglądu, ale doceniać ciało za to, że wszystkie jego komórki współpracują, żebyś mogła/mógł chodzić, biegać i oddychać.
Lubienie siebie bardzo łączy się z byciem sobą: czujesz swobodę, bo podczas spotkań z ludźmi nie tracisz energii na zastanawianie się, co powiedzieć, a czego nie mówić, żeby było dobrze. Mówisz, co myślisz naprawdę, nie obawiając się, że będzie źle.
To znaczy troszczyć siÄ™ o swoje zdrowie i samopoczucie: gdy lubisz siebie, czujÄ…c ból pleców po caÅ‚ym dniu pracy przy komputerze, nie bÄ™dziesz siÄ™ denerwować i narzekać, tylko potraktujesz to jak sygnaÅ‚ od ciaÅ‚a, że coÅ› jest nie tak i spróbujesz temu zaradzić – poćwiczysz, uznasz, że trzeba zmienić fotel na bardziej ergonomiczny albo pójdziesz do fizjoterapeuty.
Lubić siebie to znaczy nie złościć się na siebie, gdy głupio się zachowasz, gdy nie zdasz egzaminu na prawko albo sesji. To znaczy opuścić (zapewne i tak bardzo wysoko zawieszoną) poprzeczkę z wymaganiami wobec siebie.
Dlaczego to takie ważne
Lubienie siebie jest kojÄ…ce jak posiadanie domu: cokolwiek dzieje siÄ™ w Å›wiecie, na zewnÄ…trz, cokolwiek ciÄ™ spotyka, możesz wrócić do domu, w którym czujesz siÄ™ bezpiecznie, dobrze, spokojnie, w którym możesz siÄ™ zregenerować. Gdy lubisz siebie, cokolwiek siÄ™ dzieje, potrafisz zdobyć siÄ™ na wyrozumiaÅ‚ość i pomyÅ›leć: „Jestem ok. Mam dziÅ› sÅ‚aby dzieÅ„, ale czasem tak siÄ™ zdarza. Nie da siÄ™ być idealnym. I tak jestem super osobÄ….”
Lubienie siebie jest bardzo ważne w kontekÅ›cie stawiania granic – gdy lubisz siebie, nie bÄ™dziesz pozwalać innym na zÅ‚e traktowanie ciebie. Albo przynajmniej szybciej na takie traktowanie zareagujesz.
Jeśli lubisz siebie, spędzając czas na osobności, możesz się świetnie bawić, cokolwiek robisz.
LubiÄ…c siebie, rozumiesz, że ludzie mogÄ… CiÄ™ lubić takiego, jakim jesteÅ›. Nawet jeÅ›li mógÅ‚byÅ›/mogÅ‚abyÅ› być lepszy/a (a zawsze możesz – zawsze bÄ™dziesz miaÅ‚/a wady, które bÄ™dÄ… wymagaÅ‚y pracy), to wiesz, że to jaki jesteÅ› teraz – wystarczy.
Ale jednoczeÅ›nie rozumiesz, że ludzie mogÄ… CiÄ™ nie lubić – i nie muszÄ… – wiÄ™c nie powinieneÅ› starać siÄ™ ich zadowalać. (Co za ulga!)
Polacy nie lubiÄ… siebie?
Przed napisaniem tekstu chciaÅ‚am sprawdzić, czy ktoÅ› już pisaÅ‚ kiedyÅ› na ten temat, i wygooglowaÅ‚am ciekawy artykuÅ‚ – Dlaczego Polacy tak siebie nie lubiÄ…?
Mam po nim różne przemyślenia, niektóre zdania trafiają do mnie bardziej, inne mniej (nie podoba mi się na przykład tytuł, który generalizuje i zakłada od razu, że wszyscy bez wyjątku siebie nie lubią?), ale mimo wszystko uważam, że jest wart przeczytania.
Jak polubić siebie?
ChciaÅ‚abym na koniec zostawić jakÄ…Å› wskazówkÄ™ do polubienia siebie i po dÅ‚ugim namyÅ›le przyszÅ‚a mi do gÅ‚owy tylko jedna. Zaczerpnęłam jÄ… z książki Agnieszki MaciÄ…g „SÅ‚owa mocy”: wierzymy w sÅ‚owa, które do siebie mówimy, w to wszystko, co myÅ›limy o sobie. Dlatego staraj siÄ™ mówić do siebie Å‚agodnie, myÅ›leć o sobie dobrze. Gdy tylko pojawia ci siÄ™ myÅ›l „jestem do niczego”, zamieÅ„ jÄ… na „jestem spoko”.
Powtarzaj, nawet jeśli na początku nie będziesz w to wierzyć. Polubienie siebie wymaga dużej samoświadomości, pracy i czasu, a nauka nie strofowania siebie za niepowodzenia może być trudna. Może być to trudne zadanie, ale pomyśl: jesteś najważniejszą osobą w swoim życiu. Spędzasz ze sobą 24 godziny na dobę, jesteś i będziesz ze sobą cały czas.
Chyba chcesz spędzić resztę życia z osobą, którą lubisz?