Czasem zdarza się taki moment w życiu, że chcesz się schować pod kocem i ukryć przed całym światem. Gdy postanawiasz być dzielnym i poradzić sobie z trudnościami bez czyjejś pomocy. Albo nie chcesz, żeby inni widzieli Cię w rozsypce. Żeby się martwili. Nie chcesz słuchać słów pocieszenia, które znasz na pamięć, bo wydają się nie mieć żadnego znaczenia.
Chcesz zostać sam.
Zamknąć się w czterech ścianach.
Nie odbierać telefonu, nie odpisywać na wiadomości.
I to jest najgorsze, co możesz wtedy zrobić.
Gdy wszystko się sypie i ogarnia Cię rozpacz, nie ma nic gorszego niż zamknięcie się w domu. Może rzeczywiście masz poczucie, że nie chcesz nikogo widzieć, ale paradoksalnie wtedy, kiedy najmniej chcesz widzieć ludzi, wtedy najbardziej ich potrzebujesz.
Po co nam inni ludzie?
1/ Żebyśmy nie czuli się sami.
Oczywiście, wszyscy wiemy, że samotnym można być także wśród ludzi. Ale bycie samym wśród ludzi to zupełnie inny poziom samotności niż bycie samym w samotności, gdy ludzi fizycznie nie ma obok. Bycie z ludźmi jest ważne, ponieważ jest składową równowagi, stabilności psychicznej.
Poza tym, czasem rozmowy mają charakter terapeutyczny (więcej napisałam o tym w poprzednim poście), a nawet jeśli jesteśmy wśród ludzi, ale z nimi nie rozmawiamy, samo przebywanie w towarzystwie zmusza (choć częściowo) do myślenia o czymś innym niż zmartwienia.
2/ Żeby dowiedzieć się, że świat innych ludzi nie jest taki sam jak nasz
Można powiedzieć, że każdy z nas żyje w trochę innym świecie. Każdy inaczej postrzega rzeczywistość i nie ma w tym nic nadzwyczajnego – ukształtowały nas inne domy, wydarzenia, znajomi, nauczyciele, książki, filmy, przypadkowo spotkani ludzie, i tak dalej.
Pamiętam, że ogromnie pouczające było dla mnie spotkanie ludzi z różnych części Polski na początku liceum. Dopiero rozmawiając z nimi zorientowałam się, że poziom życia np. na Mazurach, na Pomorzu różni się od tego pod Warszawą, chociażby jeśli chodzi o perspektywę pracy (głównie zawodowej, ale nawet i dorywczej dla studentów). To, że Ci się wydaje, że „wszyscy” coś mają, bo dla Ciebie jest to oczywiste, wcale nie znaczy, że jest to prawda.
To, że świat innych ludzi jest inny niż nasz, może być czasem dobrą wiadomością – odkrycie, że ktoś żyje inaczej, może być inspiracją do zmiany. Dla kogoś, kto całe życie żył w skłóconej rodzinie, gdzie każdy obiad przy świątecznym stole kończył się ostrą wymianą zdań i trzaskaniem drzwiami, spotkanie rodziny żyjącej w zgodzie i wspierającej się daje nadzieję, że nie zawsze tak musi być. Że można inaczej. Taka wiedza i rzeczywisty wzór w postaci innych ludzi (prawdziwych, nie takich z filmów czy książek) jest pierwszym krokiem do stworzenia dobrej atmosfery we własnej rodzinie.
3/ Żeby lepiej poznawać samych siebie.
Ileż dowiadujemy się o sobie dzięki innym ludziom i dzięki sytuacjom, które między nami się dzieją. Czy dowiesz się, że umiesz kochać, jeśli nie spróbujesz kochać i okazywać miłość komuś innemu. Czy inni ludzie cudownie nie sprawdzają naszej cierpliwości?
4/ Ponieważ każdy człowiek, którego spotykasz, wie to, czego Ty nie wiesz.
Choć nie wiem, jak bardzo chcielibyśmy, żeby było inaczej, życie mamy tylko jedno i nie przeżyjemy wszystkich wspaniałych rzeczy, które chcielibyśmy przeżyć. Nie dowiesz się, jakby to było urodzić się w Mongolii, jeśli urodziłeś się w Polsce. Ani jak to jest być zawodowym śpiewakiem, jeśli nie masz słuchu muzycznego. Ale można się tego dowiedzieć od innych ludzi: pytając, rozmawiając, obserwując.
Wiele rzeczy można nauczyć się z książek, ze szkoły, z wykładów, z kursów internetowych. Ale niewypowiedzianie więcej nauczysz się z kontaktu osobistego z jakimś człowiekiem, gdy możesz się nie tylko uczyć od niego tego, co chce Ci przekazać – jak w typowych sytuacjach na szkoleniach, na uczelni, w szkole – ale też sposobu zachowania, reagowania w różnych sytuacjach, radzenia sobie z nieoczekiwanymi zdarzeniami.
5/ Bo czasem sami nie damy sobie rady pomóc.
Po prostu. Coś może Cię przerosnąć. Możesz mieć gorszy czas.
Łatwiej go przetrwać w towarzystwie.
Wszystkie nasze drogi prowadzą do ludzi
Wszyscy siebie nawzajem potrzebujemy. Dlatego zawsze, gdy Ci źle – szukaj ludzi. Idź gdzieś, gdzie są ludzie. Nie zostawaj sam. W najbardziej smutnych i przykrych momentach nie chowaj się w pokoju. Szukaj ludzi, kontaktu z nimi. Znajdź sposób, by przebywać wśród nich.
_____
Tytuł tekstu jest fragmentem wiersza J. Twardowskiego.
Ilustracje od: @iconeo